جفت

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • پهلوی

آوایش[ویرایش]

  • /جُفت/

اسم[ویرایش]

جفت

  1. واحد شمارش آنچه به صورت دوتایی بکار می‌رود، مقابل لنگه.
  2. دو تا از یک چیزی، زوج، دوگانه، مقابل طاق، همتا.
  3. هر کدام از نر و ماده، همسر، شریک زندگی، زن و شوهر.
  4. عضوی عروقی که در هنگام بارداری، از طریق بند ناف مواد لازم را به جنین رسانده و مواد دفعی را می‌گیرد.

ریشه شناسی۲[ویرایش]

جَفت

  1. نک چفت، جفته، چفته.

زبان دیگر[ویرایش]

ریشه‌ لغت[ویرایش]

  • سریانی
  1. همرا، همدم، همتا، همانند.

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین
  • فرهنگ بزرگ سخن