حقه

از ویکی‌واژه

(حُ قِّ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

  1. حقة

اسم[ویرایش]

  1. ظرف کوچکی برای نگهداری جواهر یا اشیاء دیگر.
  2. کوزه مانندی کوچک از جنس سفال یا چینی که روی آن سوراخ ریزی دارد، آن را به سر وافور نصب می‌کنند برای کشیدن تریاک.

صفت[ویرایش]

  1. حیله گر، زرنگ.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها[ویرایش]

ایتالیایی

اسم[ویرایش]

truffa

اسم[ویرایش]

imbroglio

انگلیسی
trick