حکم
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- عربی
آوایش[ویرایش]
- /حُکم/
اسم[ویرایش]
حُکم
- داوری، قضاوت. منشور، فرمان.امر، فرمایش.
صفت[ویرایش]
حِکَم
- جمع حکمت؛ اندرزها، پندها.
صفت[ویرایش]
حَکَم
- داور.
برگردانها[ویرایش]
ترجمهها
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین