خاور

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

یشه شناسی[ویرایش]

  • نیاهندوایرانی

آوایش[ویرایش]

  • [خا/وَر]

اسم[ویرایش]

خاور

  1. مشرق، سمتی که خورشید از آن طرف بر‌می‌آید.
    خاور از دو بخش خا - ور تشکیل شده و بخش اول آن مبهم است اما وَر به معنی مرز، محدوده، یا سرزمین در زبان‌معیار باستان بوده‌است.

شاهنامه[ویرایش]

خاور

  1. در شاهنامه خاور تحت عنوان کشور همراه روم در زمان فریدون آمده و فریدون هنگام تقسیم جهان، روم و خاور را به سلم تفویض نمود.
    نخستین به سلم اندرون بنگرید ..... همه روم و خاور مر او را سزید

متضاد‌ها[ویرایش]


برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین
  • شاهنامه