خدمت
(خِ مَ)
فارسی[ویرایش]
ریشه‌شناسی[ویرایش]
خدمة (اِم
صفت[ویرایش]
- بندگی، چاک
ریشه[ویرایش]
(عا.)
خدمت نظام وظیفه. ؛ ~ به کران بردن به پایان رساندن خدمت، کامل کردن خدمت. ؛ ~ (کسی)
- رسیدن کنایه از: الف - دیدار کردن با کسی. ب - کسی را به شدت تنبیه کردن.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
برگردان‌ها[ویرایش]
- ایتالیایی
اسم[ویرایش]
- انگلیسی
- service
- office
- ministration
- duty
- attendance
- servitude
- serve
- public service
- on duty
- obliging
- ministrant
- minister
- desertion
- conscription
- walking ticket
- walking papers
- wait upon
- wait on
- slacker
- selective service
- rewardable
- off duty
- feudality
- enlisted
- stand by
- inductee
- emeritus
- yeoman's service
- peonage
- hierodule
- soccage
- socage
- votaress
- antigone