خوشبو

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /خُش/بو/

صفت[ویرایش]

خوشبو

  1. دارای بوی خوشایند و دلپذیر، معطر.

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن