دادار

فارسی

صفت

1. آفریننده.
2. بخشاینده.

منابع

• فرهنگ لغت معین

اسم

(عا.)

1. نک دودور.

منابع

• فرهنگ لغت معین

صفت

1. دادار

1. عادل. دادگر. عدل. به معنی عادل و مرکب است از «داد» و واژه‌ی «ار» که مفید معنی نسبت است. اما این وجه اشتقاق براساسی نیست و دادار مرکب از «داد» و «آر» نیست بلکه واژه‌ای مرکب از ریشه «دا» به معنی دادن و آفریدن است با پسوند «تار» علامت فاعلی و واژه‌ای به معنی بخشاینده و آفریننده است.
2. این واژه در اوستا داتر (داتَر)

و همیشه صفت اهورامزداست به معنی آفریدگار و آفریننده، خالق جهان

1. دارنده.
2. پادشاه عادل.
3. قاضی عادل. دادور.

اسم خاص

1. دادار

1. نامی از نام‌های خداوند.