درستکار

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

(~.)

صفت فاعلی[ویرایش]

  1. آن که کارهایش به راستی و درستی انجام گیرد، درست کردار.
  2. امین، معتمد.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

صفت[ویرایش]

برگردان‌ها[ویرایش]

ایتالیایی

صفت[ویرایش]

onesto

انگلیسی
upright