درفش
فارسی[ویرایش]
ریشه‌شناسی[ویرایش]
- پهلوی
آوایش[ویرایش]
- [درفش]
اسم[ویرایش]
درفش
- بیرق، پرچم، علم.
- پدید آمد آن اژدها فش درفش ..... شب تیره‌گون کرد گیتی بنفش
- آلتی آهنین و نوک تیز شبیه جوالدوز اما ضخیم تر از آن با دسته‌ای چوبی که کفّاشان از آن برای سوراخ کردن چرم و دوخت و دوز کفش استفاده می‌کنند.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
- شاهنامه. ISBN 964-5566-35-5