دژم

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه شناسی[ویرایش]

  • پهلوی

آوایش[ویرایش]

  • [د/ ژم]

صفت مرکب[ویرایش]

دژم

  1. افسرده، دلتنگ.
  2. خشمگین، آشفته.
    به پیش سوار اندر آمدر دژم ..... بزد تیغ و شد نیزه او قلم

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها[ویرایش]