ذکر
(تغییرمسیر از ذكر)
(ذِ)
فارسی[ویرایش]
ریشه‌شناسی[ویرایش]
مصدر متعدی[ویرایش]
- یاد کردن، بیان کردن.
(اِم
- یادآو
ریشه[ویرایش]
- نام، آوازه.
- شرح حال، ترجمة احوال.
- پند، موعظه. ؛~ جمیل یاد نیکو. ؛ ~ خیر یاد نیکو. ؛ ~ جلی ذکری که صوفیان به آواز بلند ادا کنند. ؛~ خفی ذکری که صوفیان در دل گویند. ؛~ مصیبت بیان کردن مصائب ائمه به ویژه امام حسین (ع)
- ~خیر کسی را گفتن از وی به نیکی یاد کردن.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
(ذُ)
ریشه‌شناسی[ویرایش]
اسم[ویرایش]
- یادگار.
- حفظ.
(اِم
صفت[ویرایش]
- تذکر، یادآو
ریشه[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
(ذَ کَ)
ریشه‌شناسی[ویرایش]
اسم[ویرایش]
- نر، نرینه.
جمع[ویرایش]
- ذکور.
- آلت تناسلی مرد.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
-
عربی[ویرایش]
برگردان‌ها[ویرایش]
- انگلیسی
- recitation