رسمی
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /رَسمی/
صفت[ویرایش]
رسمی
- مطابق قانون و عرف اداری، معمول، متداول.
قید[ویرایش]
- خشک، به صورت جدی و برابر با مقررات. مقابل خودمانی، دوستانه.
مترادفها[ویرایش]
––––
برگردانها[ویرایش]
ترجمهها
- فرهنگ بزرگ سخن
- فرهنگ لغت معین