ریدن

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

دَ

ریشه[ویرایش]

  • پهلوی: rītan

اسم[ویرایش]

  1. ریستن. مدفوع کردن. بیرون ریختن مدفوع شکم از راه مقعد؛ تغوط کردن. به قضای حاجت رفتن و تغوط کردن. غایط کردن؛ ای ثفل غذا از راه معین بیرون آمدن. برادر شاشیدن. تخلیه شکم کردن.
  2. کنایه از: خرابکاری کردن، کثافت‌کاری کردن.