ریدک

(رِ دَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

از پارسی میانه lytk' (rēdak, “lad, page”), از *raita-ka-. برای بخش نخست بسنجید با ارمنی کهن երիտասարդ (eritasard).

آوایش

• (فارسی کلاسیک) آیپا: /reːˈdæk/، /ræjˈdæk/
• (ایران) آیپا: /riːˈdæk/، /rejˈdæk/

اسم

1. پسر جوان امرد، بی ریش.
2. غلامی که در دربار شاهان و بزرگان به خدمت مشغول بودند.

مترادف

• رایکا‎ (râykâ)

منابع

• “ریدک” در دهخدا, w:لغتنامه دهخدا, تهران: مؤسسه لغتنامه دهخدا, ۱۳۱۹–.
• “rēdak” در مک کنزی, فرهنگ پهلوی, لندن: آکسفورد, ۱۹۷۱–, page 71.

• فرهنگ لغت معین