زان

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /زان/

اسم[ویرایش]

زان

  1. در بعضی سخن‌ها و جملات بجای آن صرف می‌شود.
    چو زان روی جیحون شد افراسیاب.....چو باد دمان تیز بگذاشت آب (شاهنامه)

–––––

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • شاهنامه