زنار

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • یونانی

آوایش[ویرایش]

  • /زُنّار/

اسم[ویرایش]

زنار

  1. شالی که زردشتیان به کمر به بند. کُستی.
    میان را به زنّار خونین ببست/ فکند آتش اندر سرای نشست «فردوسی»
  2. رشته‌ای که مسیحیان به وسیله آن صلیب را به گردن آویزند.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین/شاهنامه