سهیدن
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- ایرانی
آوایش[ویرایش]
- /سَ دَ/
مصدر متعدی[ویرایش]
سهیدن
- ترسیدن، بیم داشتن.
- حس کردن.
واژههای وابسته[ویرایش]
فعلها | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
بن واژه | سهیدن | ||||||
بن ماضی | سُهید | ||||||
بن مضارع | سُه | ||||||
شخص | مفرد | جمع | |||||
اول شخص | دوم شخص | سوم شخص | اول شخص | دوم شخص | سوم شخص | ||
گذشته | من | تو | او | ما | شما | اویان/آنها | |
ساده | سُهیدم | سُهیدی | سُهید | سُهیدیم | سُهیدید | سُهیدند | |
استمراری | میسُهیدم | میسُهیدی | میسُهید | میسُهیدیم | میسُهیدید | میسُهیدند | |
کامل | سُهیده بودم | سُهیده بودی | سُهیده بود | سُهیده بودیم | سُهیده بودید | سُهیده بودند | |
التزامی | سُهیده باشم | سُهیده باشی | سُهیده باشد | سُهیده باشیم | سُهیده باشید | سُهیده باشند | |
مستمر | داشتم میسُهیدم | داشتی میسُهیدی | داشت میسُهید | داشتیم میسُهیدیم | داشتید میسُهیدید | داشتند میسُهیدند | |
حال | من | تو | او | ما | شما | اویان/آنها | |
ساده | سُهم | سُهی | سُهد | سُهیم | سُهید | سُهند | |
استمراری | میسُهم | میسُهی | میسُهد | میسُهیم | میسُهید | میسُهند | |
کامل | سُهیدهام | سُهیدهای | سُهیده/سُهیدهاست | سُهیدهایم | سُهیدهاید | سُهیدهاند | |
ملموس | دارم میسُهم | داری میسُهی | دارد میسُهد | داریم میسُهیم | دارید میسُهید | دارند میسُهند | |
التزامی | بسُهم | بسُهی | بسُهد | بسُهیم | بسُهید | بسُهند | |
آینده | - | من | تو | او | ما | شما | اویان/آنها |
خواهم سُهید | خواهی سُهید | خواهد سُهید | خواهیم سُهید | خواهید سُهید | خواهند سُهید | ||
دستوری | - | تو | - | شما | - | ||
امر | بسُه | بسُهید | |||||
نهی | نسُه | نسُهید |
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین