سپیده

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /سِپیدِه

صفت مرکب[ویرایش]

سپیده

  1. روشنایی کمی که هنگام آغاز صبح در آسمان مشرق پدیدار می‌شود، سفیده.
    سپیده چو از تیره شب بردمید/ میان شب تیره اندر خمید «فردوسی»

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین/ شاهنامه