سی

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌ لغت[ویرایش]

  • پهلوی

آوایش[ویرایش]

  • /سِی/

اسم[ویرایش]

سی

  1. (ریاضی): عدد اصلی معادل بیست‌و‌نُه باضافه یک، ۳۰. شماره سی.
    سی با اینکه پیشوند سید، اصطلاحی است متعلق به حداقل هزاره اول پیش از میلاد، عنوانی بود معنوی و ریاستی ؛ سیدورو، سیماش، سیمره.
  2. سنگ.

زبان دیگر[ویرایش]

  • فرانسوی

اسم[ویرایش]

  1. هفتمین نُت موسیقی.

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن
  • فرهنگ لغت معین