سینی
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /سِینی/
اسم[ویرایش]
سینی
- ظرفی مسطح و لبه‌دار که از فلز یا مواد دیگر ساخته می‌شود و برای حمل چیزهایی مانند استکان، بشقاب، میوه یا ریختن غذاهایی مانند حلوا بکار می‌رود.
- منسوب به سین، اهل سین.
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ بزرگ سخن