شام
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- پهلوی
آوایش[ویرایش]
- /شام/
اسم[ویرایش]
شام
- آغاز شب، سرشب، گاه به عصر و غروب خورشید هم می‌گویند.
- غذایی که در شب خورند، آخرین وعده غذایی که در شبانروز بخورند.
زبان دیگر[ویرایش]
- عربی
نام‌جا[ویرایش]
واژه‌های مشتق شده[ویرایش]
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن
- فرهنگ لغت معین