شرج

از ویکی‌واژه

(شَ رَ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

مصدر متعدی[ویرایش]

  1. آمیختن (گوشت پخته یا خام و مانند آن)
  1. بند بستن خریطه را.
  2. دروغ بستن بر کسی.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین