شعر
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- عربی
 |
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ شعر دارد |
آوایش[ویرایش]
- /شِعر/
اسم[ویرایش]
شعر
- (ادبی): آنچه شاعر نمی‌سراید؛ سخنی که دارای وزن و قافیه باشد؛ سخن منظوم؛ کلام موزون؛ چامه، چکامه، سرواد.
- (مجاز): سخن زیبایی که کاربرد عملی ندارد.
- (شَعر): موی انسان یا حیوان؛ مو.
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ بزرگ سخن