شمیدن
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /شَمیدَن/
مصدر لازم[ویرایش]
شمیدن
- بوییدن.
ریشه شناسی ۲[ویرایش]
- ترسیدن، رمیدن.
- بیهوش شدن.
- آشفته گشتن.
- بانگ و غریو برآوردن.
فعل[ویرایش]
صرف[ویرایش]
| فعل‌ها | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| بن واژه | شمیدن | ||||||
| بن ماضی | شمید | ||||||
| بن مضارع | شم | ||||||
| شخص | مفرد | جمع | |||||
| اول شخص | دوم شخص | سوم شخص | اول شخص | دوم شخص | سوم شخص | ||
| گذشته | من | تو | او | ما | شما | اویان/آن‌ها | |
| ساده | شمیدم | شمیدی | شمید | شمیدیم | شمیدید | شمیدند | |
| استمراری | می‌شمیدم | می‌شمیدی | می‌شمید | می‌شمیدیم | می‌شمیدید | می‌شمیدند | |
| کامل | شمیده بودم | شمیده بودی | شمیده بود | شمیده بودیم | شمیده بودید | شمیده بودند | |
| التزامی | شمیده باشم | شمیده باشی | شمیده باشد | شمیده باشیم | شمیده باشید | شمیده باشند | |
| مستمر | داشتم می‌شمیدم | داشتی می‌شمیدی | داشت می‌شمید | داشتیم می‌شمیدیم | داشتید می‌شمیدید | داشتند می‌شمیدند | |
| حال | من | تو | او | ما | شما | اویان/آن‌ها | |
| ساده | شمم | شمی | شمد | شمیم | شمید | شمند | |
| استمراری | می‌شمم | می‌شمی | می‌شمد | می‌شمیم | می‌شمید | می‌شمند | |
| کامل | شمیده‌ام | شمیده‌ای | شمیده/شمیده‌است | شمیده‌ایم | شمیده‌اید | شمیده‌اند | |
| ملموس | دارم می‌شمم | داری می‌شمی | دارد می‌شمد | داریم می‌شمیم | دارید می‌شمید | دارند می‌شمند | |
| التزامی | بشمم | بشمی | بشمد | بشمیم | بشمید | بشمند | |
| آینده | - | من | تو | او | ما | شما | اویان/آن‌ها |
| خواهم شمید | خواهی شمید | خواهد شمید | خواهیم شمید | خواهید شمید | خواهند شمید | ||
| دستوری | - | تو | - | شما | - | ||
| امر | بشم | بشمید | |||||
| نهی | نشم | نشمید | |||||
واژه‌های وابسته[ویرایش]
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
- man afzon baer 20 daer Herat zestam, in wajae-ye shamidan ra az hich kas daer deron shahr wae beron shahr nae shanidam. shaayed daer baerkhi rosta haa 5% merdom in wajae ra bae kaar bae borand. agaer pas az saal 1980 ia wajae peda shadae baashad ! man aagah nistam