صراحی

از ویکی‌واژه
نوعی صراحی قدیم

فارسی[ویرایش]

گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]

ریشه‌ لغت[ویرایش]

  • عربی

آوایش[ویرایش]

  • /صُراحی/

اسم[ویرایش]

صراحی

  1. (قدیم): نوعی تُنگ معمولا شیشه‌ای و دارای دسته و لوله بلند که شراب را از آن در جام می‌ریخته‌اند.
    جز صراحی و کتابم نبود یار و ندیم.....تا حریفان دغا را به جهان کم بینم (حافظ)
  2. احتمالا در ابتدا محتویات صراحی را از دهانه آن می‌نوشیدند و حتی اصراری بوده که آخرین قطراتش را نیز می‌مکیدند، این مفاهیم از خود اصطلاح برمی‌آید، صُر حاکی از مکیدن است‌.
  3. تُنگ‌شراب، کوزه، بلبله، ظرف شیشه‌ای گلو باریکی که شراب را از درون آن به جام و پیاله‌ی شراب می‌ریزند.
  4. (موسیقی): نام ساز موسیقی ایرانیاز خانواده‌ی کمانچه و قیچک یا قیژک که صدایی همانند ویولون دارد و با آرشه نواخته می‌شود.
  5. نوعی کدو.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین
  • فرهنگ بزرگ سخن