صلح
(صُ)
فارسی[ویرایش]
ریشه‌شناسی[ویرایش]
مصدر لازم[ویرایش]
- آشتی کردن.
(اِم
صفت[ویرایش]
- آشتی، دوستی.
اسم[ویرایش]
- عقدی که دو طرف در مورد بخشیدن چیزی یا گذشتن از حقی در مقابل هم تعهد می‌کنند. ؛ ~نامه قراردادی که بین دو طرف جنگ یا دعوا نوشته یا شرایط تحت جنگ در آن قید می‌شود.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
برگردان‌ها[ویرایش]
- ایتالیایی
اسم[ویرایش]
اسم[ویرایش]
- انگلیسی
- peace