عقل

از ویکی‌واژه

(عَ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

مصدر متعدی[ویرایش]

  1. دریافتن، فهمیدن.

اسم[ویرایش]

  1. نیروی ادراک. ؛~ کل بسیار دانا و خردمند. ؛~ سلیم اندیشه و دریافت انسان سالم و طبیعی. ؛~ کسی پاره سنگ برداشتن کنایه از: کم عقل و سبک مغز بودن. ؛~ مردم در چشمشان است کنایه از: ظاهربینی مردم.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

(~.)

ریشه‌شناسی[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

عربی[ویرایش]

مصدر متعدی[ویرایش]

  1. بستن، بند کردن، بستن بازو و پای ش

برگردان‌ها[ویرایش]

ایتالیایی

اسم[ویرایش]

giudizio

اسم[ویرایش]

ragione

انگلیسی
wisdom