علامت
(عَ مَ)
عربی[ویرایش]
- علامة
اسم[ویرایش]
- نشان، نشانی.
- در فارسی به معنای پرچم، درفش.
- صلیب مانندی ساخته شده از آهن با تزئینات مخصوص به خود که در محرم هنگام عزاداری پیشاپیش دسته حرکت می‌د
برگردان‌ها[ویرایش]
|
فارسی[ویرایش]
ریشه‌شناسی[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
- ایتالیایی
اسم آسیا[ویرایش]
اسم[ویرایش]
- انگلیسی
- typicalness
- typicality
- token
- tick
- tally
- symptom
- symbol
- stripe
- signum
- signal
- sign
- showing
- semiosis
- presage
- name
- marker
- mark
- impresa
- emblem
- ditto
- differentia
- brand
- banner
- badge
- allegory
- zooks
- what
- unsigned
- typification
- trig
- trademark
- symbolic
- start signal
- signed
- signallzation
- signaling
- signaler
- signal normalization
- signal level
- signal generator
- sign position
- sign of the cross
- sign magnitude
- sign and magnitude
- sigil
- sear
- request signal
- ratch
- radical sign
- radical
- question mark
- minus
- marque
- marking
- interrogative
- inhibit signal
- ha
- guard signal
- goose
- gallium
- faugh
- exclamation point
- exclamation
- equal sign
- duff
- double hyphen
- disconnect signal
- digital signal
- denote
- denotation
- demarcation
- dash
- celtic cross
- busy signal
- bracket
- balefire
- audible signal
- apostrophize
- analog signal
- woe
- tag
- symptomless
- subtractive
- signed magnitude
- signed field
- sign flip flop
- sign digit
- sign character
- sign bit
- pshaw
- marked
- logotype
- lettering
- letter
- lackaday
- lackadaisy
- interrogation point
- flag
- enabling signal
- egad