عمدی

از ویکی‌واژه

(عَ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

(ص نسب.)

  1. منسوب به عمد، از روی قصد و نیت نسبت به عمل و رفتار خود. مق سهوی.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها[ویرایش]

انگلیسی
studied