عینک
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- عربی
آوایش[ویرایش]
- /عَینَک/
اسم[ویرایش]
عینک
- وسیلهای معمولا دارای دو سته و دو شیشه که برای کمک به بینایی، حفاظت چشم از نور خورشید یا اشیای خارجی به چشم، روی بینی قرار میگیرد.
- یک جفت شیشه طبی که در قابی دارای دو دسته قرار گرفته، آن را به چشم مینهند برای کمک به چشمهای ضعیف یا برای محافظت چشم در برابر نور شدید آفتاب.
––––
برگردانها[ویرایش]
{
ترجمهها
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ بزرگ سخن