غروب
(غُ)
فارسی[ویرایش]
ریشهشناسی[ویرایش]
مصدر لازم[ویرایش]
- فرو رفتن و ناپدید شدن آفتاب یا هر ستارة دیگر.
اسم[ویرایش]
- هنگام غروب آفتاب. در برخی گویشها و لهجههای فارسی از «نماشام» استفاده میکنند.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
اسم[ویرایش]
- فرورفتن خورشید و پایان رسیدن روشنایی روز.
برگردانها[ویرایش]
|
- ایتالیایی
اسم[ویرایش]
اسم[ویرایش]
- انگلیسی
- vesper