قبه

از ویکی‌واژه

(قُ بَّ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

  1. قبة

اسم[ویرایش]

  1. برآمدگی، بنایی که سقف آن برآمده و گرد باشد.

جمع[ویرایش]

  1. قباب.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

عربی[ویرایش]

اسم[ویرایش]

قُبّـَة (در فارسی: قُبّه)

  1. یعنی گنبد، برآمدگی، هر چیز گنبدی شکل، خرگاه، بارگاه.
  • در عربی: شاخ حجام که با آن حجامت کنند.

برگردان‌ها[ویرایش]

انگلیسی
thole