قطب
(قُ)
فارسی[ویرایش]
ریشه‌شناسی[ویرایش]
اسم[ویرایش]
- ملاک و مدار چیزی.
- بزرگ و مهتر قوم.
- هر یک از طرفین محور کرة زمین که آن‌ها را قطب شمال و قطب جنوب می‌گویند.
- جزء رسانای یک دستگاه که جریان برق از آن خارج یا به آن وارد می‌شود.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
برگردان‌ها[ویرایش]
- ایتالیایی
اسم[ویرایش]
- انگلیسی
- pole
- hub
- gudgeon
- focus
- axis
- south pole
- north pole
- magnetic pole
- electrode
- compass
- cathode
- antarctic
- anode
- zincoid
- zinc
- pyx
- polarization
- polarity
- polariscopic
- polarimeter
- kettle
- holarctic
- dipolar
- depolarize
- bipolarity
- binnacle
- anticathode
- antarctic circle
- northern lights
- narwhale
- narwhal
- narwal
- lemming
- dextrorotation
- arctic circle
- polar
- anodize
- polarograph
- cathodic
- lubber line
- pyroelectricity
- midnight sun
- gyrocompass
- inflexed
- gimbal ring
- gimbals