قهر

از ویکی‌واژه

(قَ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

مصدر متعدی[ویرایش]

  1. عذاب کردن، تنبیه ک ردن.

(اِم

صفت[ویرایش]

  1. ظلم و زور.
  2. توانایی، چیرگی.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

و تهر (~ُ تَ)

(عا.)

  1. قهر توأم با خشم و اعتراض.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

و تند (قَ رُ تُ)

صفت[ویرایش]

(عا.)

  1. خشم و غضب.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها[ویرایش]

انگلیسی
wrath