مانا
فارسی[ویرایش]
ریشهشناسی[ویرایش]
اسم[ویرایش]
- نیروی مستقل مادی و روحانی که در همه جا پراکندهاست و در همة شعارها و موجودات و اشیاء مقدس شرکت دارد.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
اسم[ویرایش]
صفت[ویرایش]
- شبیه، مانند، نظیر.
قید[ویرایش]
- ادات تشبیه و تردید: گویی، پندا
ریشه[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
برگردانها[ویرایش]
|
نخستین گروه آریایی که وارد خاک ایران شد در جایی بین اورمیه و مهاباد جایگزید. این قوم به قوم مانای شناخته می شوند و خدایی یگانه را به نام مانا را می پرستیدند. جام زیویه از آثار به جای مانده از قوم مانایی است