محسن

از ویکی‌واژه

(مُ سَ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

(اِمف.)

  1. احسان شده.

جمع[ویرایش]

  1. محسنین.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

(مُ س)

  1. نیکوکار.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

(مُ حَ سَّ)

ریشه‌شناسی[ویرایش]

(اِمف.)

  1. نیکوساخته، زینت داده.
  2. تحسین شده.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

عربی[ویرایش]

(اِ