مردانگی
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /مَردانِگی/
آیم مصدر[ویرایش]
'مردانگی"
- مرد بودن، رجولیت. دلیری، شجاعت. دارای خصوصیات خوب انسانی.
- به داد و به آیین و مردانگی/ به نیکی و پاکی و فرزانگی «فردوسی»
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین/ شاهنامه