مفاصا

از ویکی‌واژه

(مُ)

عربی[ویرایش]

  1. مفاصاة

مصدر متعدی[ویرایش]

  1. تسویه حساب کردن.

اسم[ویرایش]

  1. سندی که پس از رسیدگی به حساب شخصی یا مالیات مؤدی مبنی بر تسویه حساب او به وی داده می شود.

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

  1. ~حساب صورت تفریغ محاسبه.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها[ویرایش]

انگلیسی
quits