ممکن
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /مُمکِن/
صفت[ویرایش]
مُمکِن
- آماده و قابل اتفاق افتادن، موجود بودن یا انجام شدن بی‌آنکه با قوانین، آداب، یا موقعیت‌های تثبیت شده تناقض داشته باشد؛ دارای امکان، میسر، انجام شدنی، شدنی.
زبان دیگر[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- عربی
قید[ویرایش]
مُمَکَّن
- ثابت، برقرار شده، پابرجا.
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن
- فرهنگ لغت معین