منطقی

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • عربی

آوایش[ویرایش]

  • /مَنطِقی/

اسم[ویرایش]

منطقی

  1. علم بررسی درستی انواع استدلال. دلیل. علت.
  2. منسوب به منطق: منطق دان، عالم منطق.

قید[ویرایش]

  1. آن چه از روی تفکر و تعقل گفته شود.
صفت[ویرایش]
  1. چم‌روا، چم‌گویی، کرویزی، بخردانه.

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین
  • فرهنگ بزرگ سخن