مهربان

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌ لغت[ویرایش]

  • پهلوی

آوایش[ویرایش]

  • /مهر/بان/

صفت[ویرایش]

مهربان

  1. دارای محبت و عاطفه، دوست داشتن، با محبت و نیک اندیش.
  2. نگهبان مهر، نگهبان کیش مهر.
  3. منطقه باستانی مهربان در شمال استان همدان.
  4. نژاد مهربان، نوعی گوسفند مرغوب و اصیل ایرانی در منطقه مهربان همدان.

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین