مهربان
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- پهلوی
آوایش[ویرایش]
- /مهر/بان/
صفت[ویرایش]
مهربان
- دارای محبت و عاطفه، دوست داشتن، با محبت و نیک اندیش.
- نگهبان مهر، نگهبان کیش مهر.
- منطقه باستانی مهربان در شمال استان همدان.
- نژاد مهربان، نوعی گوسفند مرغوب و اصیل ایرانی در منطقه مهربان همدان.
––––
برگردانها[ویرایش]
ترجمهها
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین