می
فارسی[ویرایش]
ریشه شناسی[ویرایش]
- نیاهندوایرانی
 |
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ می دارد |
آوایش[ویرایش]
- [مَی]
اسم[ویرایش]
می
- شراب، شراب انگور.
- به می در همی تیغ بازی کند ..... میان یلان سر فرازی کند
- میَّ :(miia) در گویش گنابادی یعنی می آید ، خواهد آمد.
- مِمَیِ :(maye) در گویش گنابادی یعنی میخواهید ، دوست دارید ، علاقه داشتید ، علاقه دارید.
ریشه شناسی ۲[ویرایش]
- سنگسری
اسم[ویرایش]
مُی
- مادر، moy
- فرهنگ لغت معین
- شاهنامه: ISBN 964-5566-35-5
برگردان[ویرایش]
ترجمه‌ها
|