میگو
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /مَیگو/
اسم[ویرایش]
میگو
- نوعی خرچنگ دریایی.
- ملخ دريايی، جرادالبحر، ملخ بیبال. ملخآبی.
- جانوری است از شاخه بندپايان و از رده سخت پوستان و از دسته خرچنگهای دراز که داراي جثه نسبتاً کوچک است. پاهای جلويش فاقد انبرک است. ميگو در درياها میزيد وگونهای از آن در خليج فارس و بحر عمان فراوان است و چون خوراکی است به مقدار بسيار از آن صيد میکنند.
––––
برگردانها[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین