نشستن

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • پهلوی

آوایش[ویرایش]

  • /نِشَستَن/

مصدر لازم[ویرایش]

نشستادن

  1. قرار گرفتن انسان یا حیوان بر روی سرین خود در جایی؛ در جایی قرار گرفتن، مقابل ایستادن.
  2. سرین خود را بر روی زمین و جز آن گذاشتن.

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین
  • فرهنگ بزرگ سخن

[[رده:مصدر:نشستادن