نغز

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌ لغت[ویرایش]

  • عربی

آوایش[ویرایش]

  • /نَغز/

صفت[ویرایش]

نغز

  1. خوب، نیک، هر چیز عجیب و بدیع
    یکی پر خرد مرد پاکیزه مغز/ که بودش زبان پر ز گفتار نغز «فردوسی»

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین/ شاهنامه