نوح
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- زبان معیار باستان
آوایش[ویرایش]
- /نوح/
اسم خاص[ویرایش]
نوح
- از پیامبران بسیار کهن و اوالامر که حادثه طوفان‌نوح در زمان وی وقوع یافته است. حضرت نوح پسرانی داشت از جمله حام، سام و شاید آج.
کهن واژه[ویرایش]
- نوح ممکن است در زبان معیار باستان به دو قسمت نو- حَ قابل تجزیه باشد و این کلمه بصورت نوحه تا بحال محفوظ مانده است. احتمالا وی شخصی پاکیزه همچنین سفید پوست بوده است.
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ شمس