هبه
فارسی[ویرایش]
گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- عربی
آوایش[ویرایش]
- [هِبه]
اسم[ویرایش]
هبه
- یا هبة، آنچه بخشیده شده.
صفت[ویرایش]
- بخشش و انعام.
- (جمع): هبات.
زبان دیگر[ویرایش]
- یونانی باستان
اسم[ویرایش]
زبان دیگر[ویرایش]
- بهاری
آوایش[ویرایش]
- [هَبهَ]
قید[ویرایش]
- آره پس چی!
- توک اَننِه؟ هَبهَ!
- تمام شد؟ آره پس چی!
- توک اَننِه؟ هَبهَ!
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
- یهویاقیم بابلی و همسر بلند آوازه‌اش شوشانا