هن
فارسی[ویرایش]
ریشه شناسی[ویرایش]
- نیاهندوایرانی
آوایش[ویرایش]
- [هَن]
اسم[ویرایش]
هن
- هُنْ :(hon) در گویش گنابادی یعنی اشاره کردن ، با ایماء و اشاره نشان دادن.
- هِنْ :(hen) در گویش گنابادی یعنی هستند ، اینجا رو نگاه.
آذری[ویرایش]
اسم[ویرایش]
هَن
- بلی، بله، آری، آره.
- چی؟ در گویش بهاری، شاید همان هان در زبان فارسی باشد.
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها