پهلوان

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌ لغت[ویرایش]

  • پهلوی

آوایش[ویرایش]

  • /پَهلَوان/

صفت نسبی[ویرایش]

پهلوان

  1. دلیر، شجاع. نیرومند. مرد میدان.

واژه‌های مشتق شده[ویرایش]


برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین