پیمودن
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /پَیمودَن/
مصدر فعل متعدی[ویرایش]
پیمودن
- عبور کردن از جایی و طی کردن آن. پشت‌سر گذاشتن، گذراندن. سپری کردن، اندازه گرفتن، مساحت کردن، طی کرده راه.
فعل[ویرایش]
مترادف‌ها[ویرایش]
| فعل‌ها | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| بن واژه | پیمودن | ||||||
| بن ماضی | پیمود | ||||||
| بن مضارع | پیمای | ||||||
| شخص | مفرد | جمع | |||||
| اول شخص | دوم شخص | سوم شخص | اول شخص | دوم شخص | سوم شخص | ||
| گذشته | من | تو | او | ما | شما | اویان/آن‌ها | |
| ساده | پیمودم | پیمودی | پیمود | پیمودیم | پیمودید | پیمودند | |
| استمراری | می‌پیمودم | می‌پیمودی | می‌پیمود | می‌پیمودیم | می‌پیمودید | می‌پیمودند | |
| کامل | پیموده بودم | پیموده بودی | پیموده بود | پیموده بودیم | پیموده بودید | پیموده بودند | |
| التزامی | پیموده باشم | پیموده باشی | پیموده باشد | پیموده باشیم | پیموده باشید | پیموده باشند | |
| مستمر | داشتم می‌پیمودم | داشتی می‌پیمودی | داشت می‌پیمود | داشتیم می‌پیمودیم | داشتید می‌پیمودید | داشتند می‌پیمودند | |
| حال | من | تو | او | ما | شما | اویان/آن‌ها | |
| ساده | پیمایم | پیمایی | پیماید | پیماییم | پیمایید | پیمایند | |
| استمراری | می‌پیمایم | می‌پیمایی | می‌پیماید | می‌پیماییم | می‌پیمایید | می‌پیمایند | |
| کامل | پیموده‌ام | پیموده‌ای | پیموده/پیموده‌است | پیموده‌ایم | پیموده‌اید | پیموده‌اند | |
| ملموس | دارم می‌پیمایم | داری می‌پیمایی | دارد می‌پیماید | داریم می‌پیماییم | دارید می‌پیمایید | دارند می‌پیمایند | |
| التزامی | بپیمایم | بپیمایی | بپیماید | بپیماییم | بپیمایید | بپیمایند | |
| آینده | - | من | تو | او | ما | شما | اویان/آن‌ها |
| خواهم پیمود | خواهی پیمود | خواهد پیمود | خواهیم پیمود | خواهید پیمود | خواهند پیمود | ||
| دستوری | - | تو | - | شما | - | ||
| امر | بپیمای | بپیمایید | |||||
| نهی | نپیمای | نپیمایید | |||||
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ بزرگ سخن: ISBN 964-6961-91-6